Op zoek naar dat Kerstgevoel...

Een tiental dagen gelegen had ik het er nog over met mijn dochter...
"heb jij nu het gevoel dat het bijna Kerstmis is?"
Neen, zij had ook nog geen kerstvibes gevoeld...

Later, toen ik deze week in Antwerpen moest werken en s'morgens vroeg over de keyserlei liep
vielen mij de duizenden lichtjes op die de straat versieren.  Niemand leek echter hier maar
enige notie van te nemen.  Iedereen liep gehaast door, zonder ook maar op te kijken of
een ademtel te nemen om naar dat lichtfestijn te kijken, laat staan een voorbijganger een glimlach te schenken.

Vorige zaterdag gingen we samen winkelen, een gezellig moeder/dochter-moment, inclusief kleindochters.  Maar dat "kerstgevoel" waar ik naar verlangde om het te voelen, dat was er nog niet echt.

En dan, plots, uit het niets en totaal onverwacht, in alle eenvoud was het er gisteravond.  Onstaan uit heel gewone dingen.
Ik kon mijn zoon een kleine dienst bewijzen door heel even iets op te halen voor hem, gewoon fijn iemand te kunnen helpen...
Het was echter al vrij laat - zo'n 20h30 en ik moest nog met het document bij mijn dochter langsgaan om het in te scannen en door te sturen.  Een warm welkom van de kleindochters die snel uit hun bed kwamen om nog een knuffel te geven.  Mijn dochter die me een kom versgemaakte soep aanbiedt omdat ik nog niet heb gegeten, een gezellige babbel.  Voor we het weten is het 22.00 uur.
En ik voel me gewoon gelukkig, een warm hart, dankbaar voor wat is.  Plots overviel mij  het gevoel in de chrsitsmasspirit te zitten en ik genoot van dat gevoel van verbondenheid en rust.

En toen ik in mijn auto stapte om huiswaarts te rijden dacht bij mezelf...neen, ik dacht niet, ik voelde : hier draait het om, dit is kerstmis.  we hoeven het niet buiten ons te zoeken, het zit in ons, in hele kleine dingen.

en vandaag zet dat gevoel zich gewoon door : in de post mocht ik een kaartje ontvangen van iemand die ik via loopbaanbegeleiding mocht begeleiden.  Het feit dat deze persoon de moeite deed om via deze weg zijn dankbaarheid te uiten raakt me echt, op een meer dan goede manier.  Een kleine attentie die me ontzettend veel plezier en deugd doet!

Moraal van het verhaal voor mij?  Op deze manier kan het alle dagen Kerstmis zijn!!! Magisch toch?

Een filmpje op youtube voor iedereen onder ons die zo graag VERANDERING IN DE WERELD wil zien : Neem een kwartiertje de tijd en luister naar de toespraak van deze man.  Hij vat samen waar alles omdraait!  Als metafoor gebruikt hij het leven bij de NAVY.  Prachtig!  Eigenlijk een fantastische kerst- en nieuwjaarsspeech!

Admiral McRaven's Commencement Speech at UT Austin

http//www.facebook.com/omeletocom/videos/10153784404909494/

Wat ik nog even wil zeggen?

Dank u wel om deel uit te maken van mijn leven, van ver of dichtbij!
Van ganser harte wens ik ieder van jullie
EENVOUD 
OPRECHTE MENSELIJKHEID EN BETROKKENHEID
en
BOVENAL EEN WARM HART, 365 DAGEN LANG

Bedankt om er te zijn, op welke manier dan ook, in heden, verleden en toekomst!

Geniet van wat 2016 je brengt!

Hartegroet

Marleen

PS; en Jij, wat geeft jou dat warme gevoel waar kerstmis eigenlijk om draait?  Ik hoor het graag!