zaterdag 12 december 2015

Een kind bij de hand...inzicht

Gisterochtend voelde ik me een beetje depri...ken je dat, zo een dipje en je kan
niet echt zeggen waar dat nu zo opeens weer vandaan komt?
En terwijl de wereld ontwaakte was ik op weg naar het werk.
Opeens werd ik geraakt door het beeld van kleine ukjes aan de hand van mama of papa
op weg naar school.  Het leek wel of ik alleen hen kon zien.

Een voor een kruisten ze mijn pad...en telkens werd mijn blik getrokken naar dat handje veilig en wel in de grote hand.  Vol vertrouwen stapten ze mee.
Ik voelde me plots zo ontroerd...gevolgd door een gevoel van heimwee
Heimwee naar dat gevoel van veiligheid, je beschermd en geleid voelen

Af en toe was er eentje die vrolijk liep te huppelen.

Ik voelde een stil verlangen naar de "dag van toen".  en besefte dat het kind in mij geraakt was
maar op een goede manier.  Er was daar niemand om me zo maar bij de hand te nemen.
Maar ik kon me nog wel heel levendig het gevoel oproepen van hand in hand lopen met mijn ondertussen ex-man.  Ik voelde me veilig, geleid, mijn hand paste in de zijne.

Neen, ik voelde me niet triestig!  gewoon heel bewust van een verlangen
Heel bewust van de waarde van dat kleine gebaar
een gebaar van verbinding
een gebaar van iemand de hand reiken bij vallen en opstaan.

..en nogmaals...er was daar niemand die ik zo maar bij de hand kon nemen
dus heb ik zachtjes mijn hand op mijn hart gelegd
dankbaar voor dit helende gevoel
want ik besefte dat het beeld van die kinderen met hun ouders een warm gevoel hadden opgeroepen
geen pijn of verdriet, maar een warme herinnering die ik kan koesteren en meenemen

en het leek alsof in mijn hoofd spontaan radio Nostalgie werd aangezet.
eerst schoot de titel "neem eens een kind bij de hand" me te binnen.  Dit werd snel gevolgd door "hier laat ik je los tim".

Dit maakte me bewust dat het ook belangrijk is die hand te leren loslaten.  Zowel voor de volwassene als het kind.
En overspoeld door een warm helend gevoel had ik bijna zin om te huppelen....dankbaar voor dit inzicht.  Het is fijn geraakt te worden in je hart door deze kleine maar zo waardevolle gebaren!  Grappig hé, dat niemand van deze mensen weten welk kado ze me gisteren zo maar hebben gegeven.

2 opmerkingen:

  1. Deze opmerking mocht ik ontvangen van Lieve Leysen :
    Mooi blog Marleen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lindi mailde me het volgende :
    Gewoon om even kort mee te geven dat ik het een prachtige blogbericht vind!
    Thanks for sharing!!

    BeantwoordenVerwijderen