Op zoek naar dat Kerstgevoel...

Een tiental dagen gelegen had ik het er nog over met mijn dochter...
"heb jij nu het gevoel dat het bijna Kerstmis is?"
Neen, zij had ook nog geen kerstvibes gevoeld...

Later, toen ik deze week in Antwerpen moest werken en s'morgens vroeg over de keyserlei liep
vielen mij de duizenden lichtjes op die de straat versieren.  Niemand leek echter hier maar
enige notie van te nemen.  Iedereen liep gehaast door, zonder ook maar op te kijken of
een ademtel te nemen om naar dat lichtfestijn te kijken, laat staan een voorbijganger een glimlach te schenken.

Vorige zaterdag gingen we samen winkelen, een gezellig moeder/dochter-moment, inclusief kleindochters.  Maar dat "kerstgevoel" waar ik naar verlangde om het te voelen, dat was er nog niet echt.

En dan, plots, uit het niets en totaal onverwacht, in alle eenvoud was het er gisteravond.  Onstaan uit heel gewone dingen.
Ik kon mijn zoon een kleine dienst bewijzen door heel even iets op te halen voor hem, gewoon fijn iemand te kunnen helpen...
Het was echter al vrij laat - zo'n 20h30 en ik moest nog met het document bij mijn dochter langsgaan om het in te scannen en door te sturen.  Een warm welkom van de kleindochters die snel uit hun bed kwamen om nog een knuffel te geven.  Mijn dochter die me een kom versgemaakte soep aanbiedt omdat ik nog niet heb gegeten, een gezellige babbel.  Voor we het weten is het 22.00 uur.
En ik voel me gewoon gelukkig, een warm hart, dankbaar voor wat is.  Plots overviel mij  het gevoel in de chrsitsmasspirit te zitten en ik genoot van dat gevoel van verbondenheid en rust.

En toen ik in mijn auto stapte om huiswaarts te rijden dacht bij mezelf...neen, ik dacht niet, ik voelde : hier draait het om, dit is kerstmis.  we hoeven het niet buiten ons te zoeken, het zit in ons, in hele kleine dingen.

en vandaag zet dat gevoel zich gewoon door : in de post mocht ik een kaartje ontvangen van iemand die ik via loopbaanbegeleiding mocht begeleiden.  Het feit dat deze persoon de moeite deed om via deze weg zijn dankbaarheid te uiten raakt me echt, op een meer dan goede manier.  Een kleine attentie die me ontzettend veel plezier en deugd doet!

Moraal van het verhaal voor mij?  Op deze manier kan het alle dagen Kerstmis zijn!!! Magisch toch?

Een filmpje op youtube voor iedereen onder ons die zo graag VERANDERING IN DE WERELD wil zien : Neem een kwartiertje de tijd en luister naar de toespraak van deze man.  Hij vat samen waar alles omdraait!  Als metafoor gebruikt hij het leven bij de NAVY.  Prachtig!  Eigenlijk een fantastische kerst- en nieuwjaarsspeech!

Admiral McRaven's Commencement Speech at UT Austin

http//www.facebook.com/omeletocom/videos/10153784404909494/

Wat ik nog even wil zeggen?

Dank u wel om deel uit te maken van mijn leven, van ver of dichtbij!
Van ganser harte wens ik ieder van jullie
EENVOUD 
OPRECHTE MENSELIJKHEID EN BETROKKENHEID
en
BOVENAL EEN WARM HART, 365 DAGEN LANG

Bedankt om er te zijn, op welke manier dan ook, in heden, verleden en toekomst!

Geniet van wat 2016 je brengt!

Hartegroet

Marleen

PS; en Jij, wat geeft jou dat warme gevoel waar kerstmis eigenlijk om draait?  Ik hoor het graag!

Een kind bij de hand...inzicht

Gisterochtend voelde ik me een beetje depri...ken je dat, zo een dipje en je kan
niet echt zeggen waar dat nu zo opeens weer vandaan komt?
En terwijl de wereld ontwaakte was ik op weg naar het werk.
Opeens werd ik geraakt door het beeld van kleine ukjes aan de hand van mama of papa
op weg naar school.  Het leek wel of ik alleen hen kon zien.

Een voor een kruisten ze mijn pad...en telkens werd mijn blik getrokken naar dat handje veilig en wel in de grote hand.  Vol vertrouwen stapten ze mee.
Ik voelde me plots zo ontroerd...gevolgd door een gevoel van heimwee
Heimwee naar dat gevoel van veiligheid, je beschermd en geleid voelen

Af en toe was er eentje die vrolijk liep te huppelen.

Ik voelde een stil verlangen naar de "dag van toen".  en besefte dat het kind in mij geraakt was
maar op een goede manier.  Er was daar niemand om me zo maar bij de hand te nemen.
Maar ik kon me nog wel heel levendig het gevoel oproepen van hand in hand lopen met mijn ondertussen ex-man.  Ik voelde me veilig, geleid, mijn hand paste in de zijne.

Neen, ik voelde me niet triestig!  gewoon heel bewust van een verlangen
Heel bewust van de waarde van dat kleine gebaar
een gebaar van verbinding
een gebaar van iemand de hand reiken bij vallen en opstaan.

..en nogmaals...er was daar niemand die ik zo maar bij de hand kon nemen
dus heb ik zachtjes mijn hand op mijn hart gelegd
dankbaar voor dit helende gevoel
want ik besefte dat het beeld van die kinderen met hun ouders een warm gevoel hadden opgeroepen
geen pijn of verdriet, maar een warme herinnering die ik kan koesteren en meenemen

en het leek alsof in mijn hoofd spontaan radio Nostalgie werd aangezet.
eerst schoot de titel "neem eens een kind bij de hand" me te binnen.  Dit werd snel gevolgd door "hier laat ik je los tim".

Dit maakte me bewust dat het ook belangrijk is die hand te leren loslaten.  Zowel voor de volwassene als het kind.
En overspoeld door een warm helend gevoel had ik bijna zin om te huppelen....dankbaar voor dit inzicht.  Het is fijn geraakt te worden in je hart door deze kleine maar zo waardevolle gebaren!  Grappig hé, dat niemand van deze mensen weten welk kado ze me gisteren zo maar hebben gegeven.

Vind jij dat we met ons allen teveel klagen en/of roddelen?

T'is toch wel waar hé...er is toch wel altijd een reden om ons druk te maken!
"de trein die te laat is
onze partner en/of kinderen die hun sokken laten slingeren
ik die altijd alles zelf moet doen..."
kortom, het weer, de file, onze partner, de kids, familie, werk, vrienden, politiek, buren, collega's, onze gezondheid, de belastingen...inspiratie genoeg!

Kan jij het lijstje nog verder aanvullen?

Hoe voelde jij je bij het lezen van bovenstaande paragraaf?

Ik had natuurlijk ook anders met de deur kunnen in huis vallen.
"Superleuk nog zo een heerlijke zonnige dag eind oktober.  Ik ben vanmorgen veilig op het werk gekomen en heb als kadootje een fantastische feedback mail gekregen van een persoon die ik mocht begeleiden in het kader van de loopbaancheques.
Ik heb twee fantastische kinderen, en ben de trotse "noni" van 3 superleuke kleindochters.
En ik heb veel om dankbaar voor te zijn...een dak boven mijn hoofd, eten, een auto, ik heb opleiding kunnen volgen, ik heb al heel wat fantastische mensen ontmoet in mijn leven, mijn lichaam functioneert naar behoren, ik geniet van de natuur, ik ben al vaak "gevallen" maar ook telkens weer opgestaan,..."

kan je ook dit lijstje voor jezelf nog verder aanvullen? 

Merkte je verschil bij het lezen van deze paragraaf?

Geen oordeel, ik nodig je graag uit je bewust te worden van je mindset!  Positieve ingesteldheid helpt echt.  En neen, dat betekent niet dat we met z'n allen gaan zweven!

Doe eens het experiment en las thuis of op je werk een klaagvrij moment in.
Zie dit als originele "Happy Hours" zonder alcohol weliswaar!
Tel iedere avond je zegeningen in plaats van al je ergernissen nog eens de revue te laten passeren.
Stel jezelf iedere morgen heel even de vraag : "wat wil ik vandaag ervaren" en kijk wat er spontaan in je opkomt.
Doe dit minstens 21 dagen en wees nieuwsgierig naar wat er gebeurt!


Waarom ik dit schrijf?  Als coach/trainer maar zeker ook als "mens" wil ik graag meewerken aan een betere wereld.  Positief denken is dan heel belangrijk.  We focussen ons dan op oplossingen, wat wel kan, hoe het beter kan...
Professioneel doe ik dat via het begeleiden van o.a. een workshop "stoppen met klagen en roddelen" oftwel, de kracht van een positieve attitude.
Naar aanleiding hiervan werd ik geïnterviewd door een jonge enthousiaste journaliste van De Standaard en het artikel verscheen dit weekend.  Mocht je interesse hebben, ik stuur het je graag door.  Smile...ik ben nog niet zo goed in bloggen dat ik hem hier opgeladen krijg...o-))

En laat me vooral weten hoe jij jouw dag kleurt met positiviteit!

Enkele kleine tips voor een instant-smile en happy feeling?  

• schenk een willekeurge voorbijganger zomaar een glimlach cadeau
• sta eens heel even stil om naar een mooie zonsopgang of ondergang te kijken of een regenboog!
• wees gewoon blij dat je weer wakker wordt en een nieuwe dag kan beginnen, vol nieuwe mogelijkheden en opportuniteiten
• geef jezelf een welgemeende glimlach in de spiegel
• haal eens een paar keer diep adem en voel het leven door je stromen
• kijk naar een spelend kind
• koop jezelf eens een boeketje bloemen
• geef eens wat vaker een compliment,  inclusief aan jezelf
• en bovenal, cultiveer dankbaarheid....
• ...

Waar ben jij het meest dankbaar voor?  

Welk initiatief wil jij wel nemen?  

ik lees/hoor graag jouw ervaring, laat ons vooral mekaar inspireren!

Hartegroet
Marleen

CIRKELS VAN GELUK...

Iedere ochtend vooraleer op te staan stel ik de vraag "wat wil ik vandaag ervaren"...en wacht dan af welk antwoord er spontaan in me opkomt.
Vandaag was dat antwoord "geluk".  Ik moet toegeven dat ik zo mijn bedenkingen had, dit waarschijnlijk omdat ik me de voorbije dagen niet zo lekker in mijn vel voelde maar enfin, ik was nieuwsgierig.
Na een paar loopbaangesprekken had ik vanmiddag tijd om mijn moeder te bezoeken.
Net op het moment dat ik wilde vertrekken om thuis nog wat administratief werk te doen, vertelde ze dat haar telefoon vandaag niet werkte...
Even proberen dus en ja hoor, ze kon niet bellen of gebeld worden.  Mijn moeder is 85 en woont alleen.  Een telefoon die werkt vind ik dus wel belangrijk.  Ze wilde niet tot last zijn en geen beslag leggen op mijn tijd...gevoelens die ik zeer goed ken, ik heb dat ook nogal eens.  Hulp vragen en aanvaarden is moeilijk.
Maar bon, ik ben geen technicus maar wel een plantrekker.  dus eerst even ander toestel geprobeerd, dat deed het ook niet.  Klantendienst Telenet gebeld, supervriendelijke man aan de lijn en ja hoor, we zijn erin geslaagd de telefoon weer aan de praat te krijgen!  Joepie!
Ik heb zowaar een vreugdedansje gemaakt.  Trots dat ik er in geslaagd was dit op te lossen en blij dat ik mijn ma had kunnen helpen!
Op weg naar huis schoot het me te binnen...ik heb vandaag "GELUK" ervaren.
1° vriendelijke mensen die me hebben geholpen
2° eigen zorgen helemaal vergeten!
3° nogmaals mogen ervaren dat iemand oprechte aandacht geven fantastisch is
4° geluk zit in kleine dingen en daden
5° als bij wonder had ik op het spitsuur geen enkele noemenswaarde file
6° op weg naar huis 2 x een prachtige regenboog gezien
7° helemaal in de "flow" extra hoffelijkheid in het verkeer, en nog een blije reactie terug van de chauffeurs...

Dank u universum om mij eraan te herinneren dat geluk in kleine dingen zit, een vriendelijke woord, even van je tijd geven, en je krijgt er een warm gevoel en ontzettend veel energie van!
Iets om dankbaar voor te zijn!

Hartegroet
Marleen

Delen wat in je leeft

Eindelijk - met de liefdevolle hulp van mijn dochter een eerste kader opgezet voor een blog. Zij is alvast een inspiratiebron en ervaren blogster van patat en kroket Nu nog schrijven...Ideeën genoeg om te delen, tot het zover is natuurlijk. Typisch ik! want daar gaat dan dat stemmetje : is het wel interessant wat je te vertellen hebt, waarom zouden mensen dit lezen, enz... Ken je dat? Heb jij ook zo een grote fan in je hoofd? Wat ik wil met deze blog is delen, delen wat in mij leeft, wat ik mag ervaren, leren, inzien.... Quotes zijn mooi en kunnen ons inspireren maar hoe zit het in ons dagelijkse leven? Hoe geïnspireerd leven we daar? Hoe authentiek? Als eindwerk NLP-Master maakte ik destijds reeds een eindwerk met als titel " Communicatie, delen wat in je leeft". ALs ik dat werk vandaag zou overdoen zou ik het woord "communicatie" vervangen door "kwetsbaarheid". Dat is de uitdaging die ik wil aangaan. Ik zie wel wat en waar het me brengt. Dat is het engagement dat ik aanga met mezelf "De kracht van kwetsbaarheid, delen wat in me leeft". En natuurlijk nodig ik je graag uit hetzelfde te doen. Dan pas is er interactie en sprake van delen. Ik lees het graag! To be continued.... Hartegroet Marleen

Home

Home